وَحَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هِشَامٍ - يَعْنِى الدَّسْتَوَائِىَّ - قَالَ كَتَبَ إِلَىَّ يَحْيَى بْنُ أَبِى كَثِيرٍ يُحَدِّثُ عَنْ يَعْلَى بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ فِى الْحَرَامِ يَمِينٌ يُكَفِّرُهَا. وَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ "(لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ)"

Bize Züheyr b. Harb, ona İsmail b. İbrahim, ona Hişam Destevâî, ona Yahya b. Ebu Kesir, ona Ya'la b. Hakim, ona da Said b. Cübeyr şöyle rivayet etmiştir:

İbn Abbas, kişinin, hanımını kendisine haram kılması hakkında “bu bir yemindir, kefaretini verir” diye fetva verir ve "And olsun, Allah’ın Rasulü’nde sizin için uyulmaya değer güzel bir örnek vardır" (Ahzab, 21) ayetini okurdu.

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Talak 3676, /600