حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى ، عَنْ مَعْمَرٍ ، عَنِ الزُّهْرِيِّ ، عَنْ مَحْمُودِ بْنِ رَبِيعٍ ، عَنْ عِتْبَانَ بْنِ مَالِكٍ ، أَنَّهُ قَالَ : يَا رَسُولَ اللهِ ، إنَّ السُّيُولَ تَحُولُ بَيْنِي وَبَيْنَ مَسْجِدِ قَوْمِي ، فَأُحِبُّ أَنْ تَأْتِيَ فَتُصَلِّيَ فِي مَكَان مِنْ بَيْتِي أتَّخِذُهُ مَسْجِدًا ، فَقَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : سَنَفْعَلُ ، فَلَمَّا أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ غَدَا عَلَى أَبِي بَكْرٍ فَاسْتَتْبَعَهُ ، فَلَمَّا دَخَلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، قَالَ : أَيْنَ تُرِيدُ ؟ فَأَشَرْتُ لَهُ إلَى نَاحِيَةٍ مِنَ الْبَيْتِ ، فَقَامَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ، فَصَفَّفْنَا خَلْفَهُ ، فَصَلَّى بِنَا رَكْعَتَيْنِ.

Bize Abdüla'lâ, ona Ma'mer, ona Zührî, ona da Mahmud b. Rabî şöyle rivayet etmiştir:

İtbân b. Malik Hz. Peygamber'e (sav) “Ey Allah'ın Rasulü, mahallemin mescidine gitmeme sel engel oluyor. bu sebeple arzu ederim ki, gelip evimin bir yerinde namaz kılsan da ben de orayı namazgâh edinsem” dedi. Rasulullah (sav) de "Yapacağız" buyurdu. Ertesi gün sabahleyin Rasulullah (sav) Ebu Bekir'e gidip onu da yanına alarak geldi ve içeri girince "nerede (namaz kılmamı) arzu edersin" buyurdu. (Itbân der ki): Ben de ona evin bir köşesini işaret ettim. Rasulullah (sav) kalktı, biz de onun arkasında saf olduk. Bize iki rekât namaz kıldırdı.

---

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Salât 8902, 6/75