قَالَ: وَسَمِعْتُ النُّعْمَانَ بْنَ بَشِيرٍ، يَقُولُ:
" نَحَلَنِي أَبِي غُلَامًا، فَقَالَتْ لَهُ أُمِّي عَمْرَةُ بِنْتُ رَوَاحَ ' إِيتِ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَأَشْهِدْهُ'، فَأَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِيُشْهِدَهُ، فَقَالَ: 'أَكَلَ وَلَدِكَ نَحَلْتَ مِثْلَ هَذَا؟' ، قَالَ: لَا، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: 'إِنِّي لَا أَشْهَدُ إِلَّا عَلَى حَقٍّ' وَأَبَى أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْهِ."

Bize Numan b. Beşir anlatmaktadır: Babam bana bir köle hediye etti. Ancak annem Amra bnt. Revaha, 'Nebi'ye (sav) götür ve onu şahid kıl' dedi. Babası Beşir, Nebi'ye (sav) şahid olması için (köleyi) götürdü.
Rasulullah 'Buna yaptığın gibi bütün çocuklarına da hediye ettin mi?' diye sordu. Beşir, 'hayır' dediğinde bunu yanlış gören Allah Rasulü (sav) şöyle buyurdu: 'Ben ancak hakka şahitlik ederim' dedi ve ona şahitlik etmeyi reddetti."

• Humeydî Müsned-i Humeydî Nu'man b. Beşir 948, 2/165