حَدَّثَنَا عَفَّانُ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ وَذَكَرَ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- قَالَ : شَهِدْتُهُ يَوْمَ دَخَلَ الْمَدِينَةَ ، فَمَا رَأَيْتُ يَوْماً قَطُّ كَانَ أَحْسَنَ وَلاَ أَضْوَأَ مِنْ يَوْمٍ دَخَلَ عَلَيْنَا فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- ، وَشَهِدْتُهُ يَوْمَ مَوْتِهِ ، فَمَا رَأَيْتُ يَوْماً كَانَ أَقْبَحَ وَلاَ أَظْلَمَ مِنْ يَوْمٍ مَاتَ فِيهِ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-.

Bize Affân, ona Hammâd b. Seleme, ona Sâbit, ona da Enes Hz. Peygamber'i (sav) anarak şöyle dedi:

Rasulullah'ı (sav) Medine'ye girdiği gün görmüştüm. Onun yanımıza geldiği bu günden daha güzel ve daha aydınlık bir gün görmedim. Rasulullah'ı (sav) vefat ettiği gün de görmüştüm. Onun vefat ettiği günden daha kötü ve daha karanlık bir gün görmedim.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Mukaddime 14, 1/223