حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ - يَعْنِى ابْنَ جَعْفَرٍ - عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ أَبِى بُرْدَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ "أَمَرَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ نَنْطَلِقَ إِلَى أَرْضِ النَّجَاشِىِّ فَذَكَرَ حَدِيثَهُ قَالَ النَّجَاشِىُّ أَشْهَدُ أَنَّهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَنَّهُ الَّذِى بَشَّرَ بِهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَلَوْلاَ مَا أَنَا فِيهِ مِنَ الْمُلْكِ لأَتَيْتُهُ حَتَّى أَحْمِلَ نَعْلَيْهِ."

Bize Abbad b. Musa, ona İsmail b. Cafer, ona İsrail (b. Yunus), ona Ebu İshak, ona Ebu Bürde, babası (Ebu Musa el-Eşarî'den) şöyle rivayet etmiştir:

Ebu Musa el-Eş'arî “Hz. Peygamber (sav), bize Necaşî'nin ülkesine gitmemizi emretmişti” diyerek hadisi nakletti ve Necaşi'nin şöyle söylediğini söyledi: Ben Hz. Peygamber'in (sav), Allah'ın Rasulü ve Meryem oğlu İsa'nın, geleceğini müjdelediği kişi olduğuna şahitlik ederim. Benim bu hükümdarlık görevim olmasaydı ona gelir ve ayakkabılarını taşırdım.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Cenâiz 62, /748