حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُعَاذٍ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَنَا النَّهَّاسُ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"إِذَا أَهَلَّ الرَّجُلُ بِالْحَجِّ ثُمَّ قَدِمَ مَكَّةَ فَطَافَ بِالْبَيْتِ وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ فَقَدْ حَلَّ وَهِىَ عُمْرَةٌ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ ابْنُ جُرَيْجٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ عَطَاءٍ دَخَلَ أَصْحَابُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مُهِلِّينَ بِالْحَجِّ خَالِصًا فَجَعَلَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم عُمْرَةً.

Bize Ubeydullah b. Muaz, ona babası, ona en-Nehhas, ona Ata, ona da İbn Abbas (ra), Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti:
"Bir adam hac niyetiyle ihrama girip Mekke'ye gelir, Kâbe'yi ve Safâ ile Merve'yi tavaf eder de ihramdan çıkarsa, o umre olur."
Ebû Davud dedi ki: Bu hadisi İbn Cüreyc de bir adam vasıtasıyla Ata'dan şöyle rivayet etmiştir: Hz. Peygamber'in (sav) ashabı sadece hacca niyet ederek Mekke'ye gelmişlerdi. Rasulullah (sav) onların hac niyetini umreye çevirdi.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 23, /419