حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ مُوسَى أَخْبَرَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ عَلْقَمَةَ وَالأَسْوَدِ قَالاَ أَتَى ابْنَ مَسْعُودٍ رَجُلٌ فَقَالَ
"إِنِّى أَقْرَأُ الْمُفَصَّلَ فِى رَكْعَةٍ. فَقَالَ أَهَذًّا كَهَذِّ الشِّعْرِ وَنَثْرًا كَنَثْرِ الدَّقَلِ لَكِنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَقْرَأُ النَّظَائِرَ السُّورَتَيْنِ فِى رَكْعَةٍ الرَّحْمَنَ وَالنَّجْمَ فِى رَكْعَةٍ وَاقْتَرَبَتْ وَالْحَاقَّةَ فِى رَكْعَةٍ وَالطُّورَ وَالذَّارِيَاتِ فِى رَكْعَةٍ وَإِذَا وَقَعَتْ وَن فِى رَكْعَةٍ وَسَأَلَ سَائِلٌ وَالنَّازِعَاتِ فِى رَكْعَةٍ وَوَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ وَعَبَسَ فِى رَكْعَةٍ وَالْمُدَّثِّرَ وَالْمُزَّمِّلَ فِى رَكْعَةٍ وَهَلْ أَتَى وَلاَ أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فِى رَكْعَةٍ. وَعَمَّ يَتَسَاءَلُونَ وَالْمُرْسَلاَتِ فِى رَكْعَةٍ وَالدُّخَانَ وَإِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ فِى رَكْعَةٍ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ هَذَا تَأْلِيفُ ابْنِ مَسْعُودٍ رَحِمَهُ اللَّهُ.

Bize Abbad b. Musa, ona İsmail b. Cafer, ona İsrail, ona Ebu İshak, ona da Alkame ve el-Esved'in haber verdiğine göre;
"İbn Mesud'a bir adam geldi ve ben mufassal sureleri bir rekâtta okurum dedi. Bunun üzerine Îbn Mesud şunları söyledi: Şiir geveler gibi, tohum saçar gibi mi okuyorsun? Hz. Peygamber bir rekâtta birbirine benzeyen iki sure okurdu: Rahman ve Necm surelerini bir rekâtta; İkterabet (Kamer) ve Hakka'yı bir rekâtta; Tûr ve Zâriyât'ı bir rekâtta, Vâkıa ve Nûn'u bir rekâtta; Seele Sâilun (Meâric) ve Nâziât'ı bir rekâtta; Mutaffifîn ve Abese’yi bir rekâtta, Müddessir ve Müzzemmil’i bir rekâtta; Hel etâ (İnsan) ve Kıyâmet'i bir rekâtta; Amme ve Mürselât’ı bir rekâtta, Duhân ve Küvviret’i bir rekâtta okurdu."
Ebû Davud; Bu, İbn Mesud'un telifidir, dedi.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Şehru Ramazan 327, /329

حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ مُوسَى أَخْبَرَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ عَلْقَمَةَ وَالأَسْوَدِ قَالاَ أَتَى ابْنَ مَسْعُودٍ رَجُلٌ فَقَالَ
"إِنِّى أَقْرَأُ الْمُفَصَّلَ فِى رَكْعَةٍ. فَقَالَ أَهَذًّا كَهَذِّ الشِّعْرِ وَنَثْرًا كَنَثْرِ الدَّقَلِ لَكِنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَقْرَأُ النَّظَائِرَ السُّورَتَيْنِ فِى رَكْعَةٍ الرَّحْمَنَ وَالنَّجْمَ فِى رَكْعَةٍ وَاقْتَرَبَتْ وَالْحَاقَّةَ فِى رَكْعَةٍ وَالطُّورَ وَالذَّارِيَاتِ فِى رَكْعَةٍ وَإِذَا وَقَعَتْ وَن فِى رَكْعَةٍ وَسَأَلَ سَائِلٌ وَالنَّازِعَاتِ فِى رَكْعَةٍ وَوَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ وَعَبَسَ فِى رَكْعَةٍ وَالْمُدَّثِّرَ وَالْمُزَّمِّلَ فِى رَكْعَةٍ وَهَلْ أَتَى وَلاَ أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ فِى رَكْعَةٍ. وَعَمَّ يَتَسَاءَلُونَ وَالْمُرْسَلاَتِ فِى رَكْعَةٍ وَالدُّخَانَ وَإِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ فِى رَكْعَةٍ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ هَذَا تَأْلِيفُ ابْنِ مَسْعُودٍ رَحِمَهُ اللَّهُ.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Şehru Ramazan 327, /329