أَخْبَرَنَا عَلِىُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدَانَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عُبَيْدٍ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ بْنُ شَرِيكٍ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ حَدَّثَنَا مُفَضَّلُ بْنُ فَضَالَةَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى حَبِيبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَكَمِ الْبَلَوِىِّ عَنْ عُلَىِّ بْنِ رَبَاحٍ عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ عَنْ عُمَرَ مِثْلَهُ وَقَالَ : أَصَبْتَ السُّنَّةَ. وَقَدْ رُوِّينَا عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ التَّوْقِيتَ ، فَإِمَّا أَنْ يَكُونَ رَجَعَ إِلَيْهِ حِينَ جَاءَهُ الثَّبَتُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فِى التَّوْقِيتِ ، وَإِمَّا أَنْ يَكُونَ قَوْلُهُ الَّذِى يُوَافِقُ السُّنَّةَ الْمَشْهُورَةَ أَوْلَى.وَقَدْ رُوِىَ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّهُ كَانَ لاَ يُوَقِّتُ فِيهِ وَقْتًا

Bize Ali b. Ahmed b. Abdân, ona Ahmed b. Ubeyd, ona Ubeyd b. Şerîk, ona Yahya b. Bükeyr, ona Mufaddal b. Fedâle, ona Yezîd b. Ebî Habîb, ona Abdullah b. el-Hakem el-Belevî, ona Ali b. Rebâh, ona Ukbe b. Âmir, ona da Hz. Ömer aynı hadisi rivayet eder, bu rivayette de “Sünnete isabet ettin” der.
Bize Hz. Ömer’den meshetmek için vakit tayini ile ilgili bir hadis de rivayet edilmiştir. Bu da, ya vakit tayini konusunda Rasûlullah’dan (sav) sabit bir hadisin gelmesi üzerine onun bu fikre döndüğünü, ya da onun sözünün meşhur olan sünnete uygun olduğunu gösterir, ki bu daha evladır. İbn Ömer’den, onun bir vakit tayin etmediği de rivayet edilmiştir.

---

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 1346, 2/331