Öneri Formu
Hadis Id, No:
23007, B006308
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا أَبُو شِهَابٍ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ عُمَارَةَ بْنِ عُمَيْرٍ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ سُوَيْدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ حَدِيثَيْنِ أَحَدُهُمَا عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالآخَرُ عَنْ نَفْسِهِ قَالَ « إِنَّ الْمُؤْمِنَ يَرَى ذُنُوبَهُ كَأَنَّهُ قَاعِدٌ تَحْتَ جَبَلٍ يَخَافُ أَنْ يَقَعَ عَلَيْهِ ، وَإِنَّ الْفَاجِرَ يَرَى ذُنُوبَهُ كَذُبَابٍ مَرَّ عَلَى أَنْفِهِ » . فَقَالَ بِهِ هَكَذَا قَالَ أَبُو شِهَابٍ بِيَدِهِ فَوْقَ أَنْفِهِ . ثُمَّ قَالَ « لَلَّهُ أَفْرَحُ بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ مِنْ رَجُلٍ نَزَلَ مَنْزِلاً ، وَبِهِ مَهْلَكَةٌ ، وَمَعَهُ رَاحِلَتُهُ عَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ ، فَوَضَعَ رَأْسَهُ فَنَامَ نَوْمَةً ، فَاسْتَيْقَظَ وَقَدْ ذَهَبَتْ رَاحِلَتُهُ ، حَتَّى اشْتَدَّ عَلَيْهِ الْحَرُّ وَالْعَطَشُ أَوْ مَا شَاءَ اللَّهُ ، قَالَ أَرْجِعُ إِلَى مَكَانِى . فَرَجَعَ فَنَامَ نَوْمَةً ، ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ ، فَإِذَا رَاحِلَتُهُ عِنْدَهُ » . تَابَعَهُ أَبُو عَوَانَةَ وَجَرِيرٌ عَنِ الأَعْمَشِ . وَقَالَ أَبُو أُسَامَةَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ حَدَّثَنَا عُمَارَةُ سَمِعْتُ الْحَارِثَ . وَقَالَ شُعْبَةُ وَأَبُو مُسْلِمٍ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِىِّ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ سُوَيْدٍ . وَقَالَ أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ عُمَارَةَ عَنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ وَعَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِىِّ عَنِ الْحَارِثِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Yunus, ona Ebu Şihâb, ona A‘meş, ona Umâre b. Umeyr, ona Hâris b. Suveyd rivayet etti:
Abdullah (b. Mesud) bize iki hadis anlattı; bunlardan biri Rasulullah’tan (sav), diğeri ise kendisindendi. Dedi ki:
'Mü’min, günahlarını sanki üzerine düşmek üzere olan bir dağın altında oturuyormuş gibi görür; günahkâr ise günahlarını burnunun üzerinden geçmiş bir sinek gibi görür.'
(Ebu Şihâb, bu sözü aktarırken elini burnunun üzerine doğru sallayarak bu benzetmeyi işaret etti.)
Sonra şöyle dedi: "Allah, kulunun tevbesine, helâke uğrama tehlikesi bulunan bir yerde konaklayan; yiyeceği ve içeceği devesinin üzerinde olan bir adamdan daha çok sevinir. Adam başını yere koyup biraz uyur. Uyanınca bakar ki, devesi kaybolmuş. Artık sıcak ve susuzluk onu iyice zorlamıştır –yahut Allah’ın dilediği kadar bir sıkıntıya düşmüştür–. 'Dönüp bulunduğum yere gideyim' der. Döner ve tekrar uyur. Başını kaldırınca bir de bakar ki, devesi yanı başındadır."
Bu rivayeti A'meş'ten Ebu Avâne ve Cerîr de rivayet etmiştir.
Ebu Usâme şöyle dedi: Bize A‘meş rivayet etti, ona Umâre, o da şöyle dedi: Hadisi Hâris’ten işittim.
Şu‘be ve Ebu Müslim ise A'meş'ten, o da İbrahim et-Teymî'den, o da Hâris b. Suveyd’den rivayet etti.
Ebu Muâviye de şöyle dedi: Bize A'meş, ona Umâre, o da Esved, ona da Abdullah;
ve yine A'meş, ona İbrahim et-Teymî, ona da Hâris b. Suveyd, ona da Abdullah’tan rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Da'vât 4, 2/545
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Haris b. Süveyd et-Teymi (Haris b. Süveyd)
3. Umare b. Umeyr et-Teymi (Umare b. Umeyr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Şihâb Abdürabbih b. Nafi' el-Kinanî (Abdürabbih b. Nafi')
6. Ebu Abdullah Ahmed b. Yunus et-Temimî (Ahmed b. Abdullah b. Yunus b. Abdullah b. Kays)
Konular:
Günah, Müslüman, müslüman günahını gözünde büyütür
Hz. Peygamber, sembolik, temsili anlatımı
KTB, TEVBE, İSTİĞFAR
Tevbe, Günah, günahsız olmanın imkanı
Tevbe, önemi ve tevbeye teşvik