حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ عَنْ مَالِكٍ عَنْ هِشَامٍ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ الْمُنْذِرِ أَنَّ أَسْمَاءَ بِنْتَ أَبِى بَكْرٍ - رضى الله عنهما - كَانَتْ إِذَا أُتِيَتْ بِالْمَرْأَةِ قَدْ حُمَّتْ تَدْعُو لَهَا ، أَخَذَتِ الْمَاءَ فَصَبَّتْهُ بَيْنَهَا وَبَيْنَ جَيْبِهَا قَالَتْ: "وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَأْمُرُنَا أَنْ نَبْرُدَهَا بِالْمَاءِ."

Bize Abdullah b. Mesleme, ona Mâlik, ona Hişâm, ona da Fâtıma bt. Münzir şöyle demiştir:

"Esma bt. Ebu Bekir'e (r.anhüma) sıtma hastalığına yakalanan bir kadın getirildiğinde, biraz su alır ve boynundan göğsüne doğru döker ve şöyle derdi: Hz. Peygamber (sav) bize sıtmanın hararetini, suyla düşürmemizi emrederdi."

---

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tıb 28, 2/448