Öneri Formu
Hadis Id, No:
15343, B005267
Hadis:
حَدَّثَنِى الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ صَبَّاحٍ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ قَالَ زَعَمَ عَطَاءٌ أَنَّهُ سَمِعَ عُبَيْدَ بْنَ عُمَيْرٍ يَقُولُ سَمِعْتُ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَمْكُثُ عِنْدَ زَيْنَبَ ابْنَةِ جَحْشٍ ، وَيَشْرَبُ عِنْدَهَا عَسَلاً ، فَتَوَاصَيْتُ أَنَا وَحَفْصَةُ أَنَّ أَيَّتَنَا دَخَلَ عَلَيْهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَلْتَقُلْ إِنِّى أَجِدُ مِنْكَ رِيحَ مَغَافِيرَ ، أَكَلْتَ مَغَافِيرَ فَدَخَلَ عَلَى إِحْدَاهُمَا فَقَالَتْ لَهُ ذَلِكَ ، فَقَالَ "لاَ بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاً عِنْدَ زَيْنَبَ ابْنَةِ جَحْشٍ وَلَنْ أَعُودَ لَهُ." فَنَزَلَتْ ( يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ ) إِلَى ( إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ ) لِعَائِشَةَ وَحَفْصَةَ ( وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِىُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ ) لِقَوْلِهِ "بَلْ شَرِبْتُ عَسَلاً."
Tercemesi:
Bize Hasan b. Muhammed b. Sabbah, ona Haccac, ona İbn Cüreyc, ona Ata, ona Ubeyd b. Umeyr, ona da Âişe (r.anha) şöyle demiştir:
Rasulullah (sav) Zeyneb bt. Cahş’ın yanında kalır ve orada bal şerbeti içerdi. Ben ve Hafsa, aramızda anlaştık: Rasulullah (sav) hangimizin yanına girerse, ona 'Sende mağafir (adı verilen kötü kokulu bir bitki zamkı) kokusu alıyorum, mağafir mi yedin?' diyecektik. Rasulullah (sav) birimizin yanına girdiğinde o da bunu söyledi. Rasulullah (sav): "Hayır, ben Zeyneb bt. Cahş’ın yanında bal şerbeti içtim. Ancak artık onu içmeyeceğim." buyurdu. Bunun üzerine şu ayet nazil oldu: 'Ey Peygamber! Allah’ın sana helâl kıldığını niçin kendine haram kılıyorsun?' (Tahrîm, 66/1). Devamında ise 'Eğer siz ikiniz Allah’a tevbe ederseniz…' (Tahrîm, 66/4) âyeti Âişe ve Hafsa hakkında indi.
Yine şu âyet: 'Hani Peygamber, eşlerinden birine gizli bir söz söylemişti…' (Tahrîm, 66/3) —burada geçen gizli söz— Rasulullah’ın (sav) "Hayır, ben bal şerbeti içtim." demesidir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Talak 8, 2/365
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ubeyd b. Umeyr el-Cündeî (Ubeyd b. Umeyr b. Katade)
3. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Ebu Muhammed Haccac b. Muhammed el-Mesîsî (Haccac b. Muhammed)
6. Ebu Ali Hasan b. Muhammed ez-Za'ferânî (Hasan b. Muhammed b. Sabbah)
Konular:
Hz. Peygamber, hanımlarını kendisine haram kılması