حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ قَالَ أَخْبَرَنِى عَدِىٌّ قَالَ سَمِعْتُ الْبَرَاءَ - رضى الله عنه - أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ فِى سَفَرٍ فَقَرَأَ فِى الْعِشَاءِ فِى إِحْدَى الرَّكْعَتَيْنِ بِالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ . ( تَقْوِيمٍ ) الْخَلْقِ .

و قال قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ يَحْيَى بْنِ عَتِيقٍ عَنْ الْحَسَنِ قَالَ اكْتُبْ فِي الْمُصْحَفِ فِي أَوَّلِ الْإِمَامِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَاجْعَلْ بَيْنَ السُّورَتَيْنِ خَطًّا وَقَالَ مُجَاهِدٌ { نَادِيَهُ } عَشِيرَتَهُ { الزَّبَانِيَةَ } الْمَلَائِكَةَ وَقَالَ مَعْمَرٌ { الرُّجْعَى } الْمَرْجِعُ { لَنَسْفَعَنْ } قَالَ لَنَأْخُذَنْ وَلَنَسْفَعَنْ بِالنُّونِ وَهِيَ الْخَفِيفَةُ سَفَعْتُ بِيَدِهِ أَخَذْتُ

Bize Haccâc b. Minhâl, ona Şu'be, ona Adiy, ona da Berâ (ra) şöyle rivayet etmiştir:

Peygamber (sav) bir yolculukta, yatsı namazının iki rekatından birinde "Ve't-tîni ve'z-zeytûn" (Tin) suresini okudu." (Tin Suresinde geçen) " ( تَقْوِيمٍ ) Takvîm" yaratma demektir.

Kuteybe der ki: Bize Hammâd, ona Yahya b. Atîk, ona da Hasan şöyle demiştir: Sadece Kur'an'ın başına besmele yaz ve iki sure arasına sadece bir çizgi çek. Mücahid der ki: "(نَادِيَهُ) Nadiyeh" onun aşiret ve akrabası, "(الزَّبَانِيَةَ) Zebâniyeh" de melekler demektir. Ma'mer der ki: "(الرُّجْعَى) er-rucâ" merci dönülecek yer, "(لَنَسْفَعَنْ)le-nesfean" biz mutlaka yakalayacağız, kesinlikle tutacağız demek olup sondaki nun harfi nun-u hafîfe yani şeddesiz sakin nundur. "سَفَعْتُ بِيَدِهِ sefeat bi-yedihi" elinden tuttu demektir.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tefsîr 1, 2/302