حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَابِسٍ قَالَ سَمِعْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ إِنَّهَا تَرْمِى بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ قَالَ كُنَّا نَرْفَعُ الْخَشَبَ بِقَصَرٍ ثَلاَثَةَ أَذْرُعٍ أَوْ أَقَلَّ ، فَنَرْفَعُهُ لِلشِّتَاءِ فَنُسَمِّيهِ الْقَصَرَ .

Bize Muhammed b. Kesîr, ona Süfyân, ona da Abdurrahman b. Âbis şöyle demiştir:

Ben İbn Abbâs'ı işittim, "إِنَّهَا تَرْمِى بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ" ayetindeki "الْقَصْرِ el-kasr" kelimesini "الْقَصَرَ el-kasar" şeklinde okuyor ve şöyle diyordu: Biz kışın ısınmak için kullanmak üzere odunlar üç zira ya da daha az bir uzunlukta dik olarak yığar, bu oduna da "kasar" adını verirdik.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tefsîr 2, 2/293