حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ سَعْدٍ سَمِعْتُ أَبَا سَلَمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « بَيْنَمَا رَجُلٌ رَاكِبٌ عَلَى بَقَرَةٍ الْتَفَتَتْ إِلَيْهِ . فَقَالَتْ لَمْ أُخْلَقْ لِهَذَا ، خُلِقْتُ لِلْحِرَاثَةِ ، قَالَ آمَنْتُ بِهِ أَنَا وَأَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ ، وَأَخَذَ الذِّئْبُ شَاةً فَتَبِعَهَا الرَّاعِى ، فَقَالَ الذِّئْبُ مَنْ لَهَا يَوْمَ السَّبُعِ ، يَوْمَ لاَ رَاعِىَ لَهَا غَيْرِى . قَالَ آمَنْتُ بِهِ أَنَا وَأَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ » . قَالَ أَبُو سَلَمَةَ مَا هُمَا يَوْمَئِذٍ فِى الْقَوْمِ .

Bize Muhammed b. Beşşâr, ona Ğunder, ona Şu'be, ona Sa'd, ona Ebu Seleme ona da Ebu Hüreyre (ra), Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti:

"Adamın biri, bir öküzün sırtına binmişti. Öküz, adama dönerek 'ben bunun için değil, tarla sürmek için yaratıldım' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'ben, Ebubekir ve Ömer bu olaya inandık' buyurdu. Bir kurt bir koyunu kaptı. Çoban onun peşine düştü. Bunun üzerine kurt ona 'Benden başka çobanın bulunmadığı o vahşi hayvanlar gününde, bakalım bu koyunları kim kurtaracak' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'Ben, Ebubekir ve Ömer buna inandık' buyurdu."

Ravi Ebu Seleme der ki: bu olayın anlatıldığı gün Ebubekir ve Ömer orada değildi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hars ve'l-Mezâraa 4, 1/652