حَدَّثَنَا آدَمُ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ أَخْبَرَنَا أَبُو جَمْرَةَ نَصْرُ بْنُ عِمْرَانَ الضُّبَعِىُّ قَالَ تَمَتَّعْتُ فَنَهَانِى نَاسٌ ، فَسَأَلْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - فَأَمَرَنِى ، فَرَأَيْتُ فِى الْمَنَامِ كَأَنَّ رَجُلاً يَقُولُ لِى حَجٌّ مَبْرُورٌ وَعُمْرَةٌ مُتَقَبَّلَةٌ ، فَأَخْبَرْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ فَقَالَ سُنَّةَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لِى أَقِمْ عِنْدِى ، فَأَجْعَلَ لَكَ سَهْمًا مِنْ مَالِى . قَالَ شُعْبَةُ فَقُلْتُ لِمَ فَقَالَ لِلرُّؤْيَا الَّتِى رَأَيْتُ .

Bize Âdem, ona Şu‘be, ona Ebu Cemre Nasr b. İmran ed-Dubaî şöyle demiştir:

"Ben temettu (haccı) yapmak istedim. Bazı kimseler bana yapmamamı söyledi. İbn Abbas’a (r.anhumâ) sordum, bana yapmamı emretti. Rüyamda ise sanki bir adamı bana 'Haccın mebrur, umren makbul olsun' diyor gibi gördüm. İbn Abbas’a bunu haber verince, 'Bu Nebi’nin (sav) sünnetidir' dedi. Sonra bana 'Sen yanımda kal, ben sana kendi malımdan bir pay vereyim' dedi. Şu‘be 'Peki, neden böyle dedi' diye sordu. Ebu Cemre de 'Görmüş olduğum rüyadan dolayı' diye cevap verdi."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 34, 1/501