حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ فَضَالَةَ قَالَ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ يَحْيَى عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ:
"لأُقَرِّبَنَّ صَلاَةَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم." فَكَانَ أَبُو هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - يَقْنُتُ فِى الرَّكْعَةِ الآخِرَةِ مِنْ صَلاَةِ الظُّهْرِ وَصَلاَةِ الْعِشَاءِ، وَصَلاَةِ الصُّبْحِ، بَعْدَ مَا يَقُولُ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ. فَيَدْعُو لِلْمُؤْمِنِينَ وَيَلْعَنُ الْكُفَّارَ."

Bize Muaz b. Fadâle, ona Hişam, ona Yahya, ona Ebu Seleme, ona da Ebu Hureyre şöyle demiştir:
"Sizlere Peygamber'in namazına yakın bir namaz kıldıracağım" dedi. Ebu Hureyre (ra) öğle, yatsı ve sabah namazlarının son rekâtlarında 'Semiallâhu limen hamideh (Allah kendisine hamd edeni işitti)' dedikten sonra kunut yapar, müminlere dua, kafirlere de lanet ederdi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Ezân 126, 1/346