حَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا كَثِيرُ بْنُ هِشَامٍ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ بُرْقَانَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ الأَصَمِّ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ بِحَدِيثٍ يَرْفَعُهُ قَالَ:
" النَّاسُ مَعَادِنُ كَمَعَادِنِ الْفِضَّةِ وَالذَّهَبِ خِيَارُهُمْ فِى الْجَاهِلِيَّةِ خِيَارُهُمْ فِى الإِسْلاَمِ إِذَا فَقُهُوا وَالأَرْوَاحُ جُنُودٌ مُجَنَّدَةٌ فَمَا تَعَارَفَ مِنْهَا ائْتَلَفَ وَمَا تَنَاكَرَ مِنْهَا اخْتَلَفَ "

Bana Züheyr b. Harb (el-Haraşî), ona Kesir b. Hişan (el-Kilâbî), ona Cafer b. Burkan (el-Kilâbî), ona Yezid b. Esam (el-Amirî), ona da Ebu Hüreyre merfu olarak Rasulullah’ın (sav) şöyle buyurduğunu nakletti: "İnsanlar (karakter ve ahlak itibarıyla) gümüş ve altın madenleri gibi cins cinstir. Cahiliyye devrinde hayırlı olanları, anlayışlı iseler, İslamda da hayırlıdır. Ruhlar bir araya gelmiş topluluklardır. Onlardan birbirleriyle tanışanlar kaynaşır, tanışmayanlar ayrılırlar."

• Müslim Sahîh-i Müslim Birr ve's-sıla ve'l-edeb 6709, /1087