حَدَّثَنَا مَعْنُ بْنُ عِيسَى ، عَنْ خَالِدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ ، عَنْ بُهَيَّةَ حَاضِنَةِ بَنِي عَبْدِ اللهِ ، قَالَتْ : سَمِعْتُ الإِقَامَةَ فَأَسْرَعْت فَمَرَرْتُ بِعَلِيِّ بْنِ حُسَيْنٍ وَأَنَا مُسْرِعَةٌ فَجَذَبَ ثَوْبِي ، وَقَالَ : امْشي عَلَى رِسْلِك.

Bize Ma'n b. İsâ, ona Hâlid b. Ebu Bekir, ona da Abdullah oğullarının bakıcısı Buhayye şöyle demiştir:

"Kamet getirildiğini işittim ve acele ettim. Tam Ali b. Hüseyin’in yanından hızlıca geçiyordum ki elbisemi çekti ve 'Sakin yürü (acele etme)' dedi."

---

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Salât 7486, 5/135