وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَإِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ جَمِيعًا عَنْ أَبِى الْوَلِيدِ قَالَ زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَبْدِ الْمَلِكِ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ عُمَيْرٍ عَنْ عَلْقَمَةَ بْنِ وَائِلٍ عَنْ وَائِلِ بْنِ حُجْرٍ قَالَ كُنْتُ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَتَاهُ رَجُلاَنِ يَخْتَصِمَانِ فِى أَرْضٍ فَقَالَ أَحَدُهُمَا إِنَّ هَذَا انْتَزَى عَلَى أَرْضِى يَا رَسُولَ اللَّهِ فِى الْجَاهِلِيَّةِ - وَهُوَ امْرُؤُ الْقَيْسِ بْنُ عَابِسٍ الْكِنْدِىُّ وَخَصْمُهُ رَبِيعَةُ بْنُ عِبْدَانَ - قَالَ "بَيِّنَتُكَ." قَالَ لَيْسَ لِى بَيِّنَةٌ. قَالَ "يَمِينُهُ." قَالَ إِذًا يَذْهَبُ بِهَا. قَالَ "لَيْسَ لَكَ إِلاَّ ذَاكَ." قَالَ فَلَمَّا قَامَ لِيَحْلِفَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "مَنِ اقْتَطَعَ أَرْضًا ظَالِمًا لَقِىَ اللَّهَ وَهُوَ عَلَيْهِ غَضْبَانُ."
قَالَ إِسْحَاقُ فِى رِوَايَتِهِ رَبِيعَةُ بْنُ عَيْدَانَ.

Bana Züheyr b. Harb ve İshak b. İbrahim, onlara Ebu Velid, ona Züheyr, ona Hişam b. Abdülmelik, ona Ebu Avane, ona Abdülmelik b. Umeyr, ona Alkame b. Vâil, ona da Vâil b. Hucr şöyle rivayet etmiştir:

"Hz. Peygamber'in (sav) yanındaydık. Bir toprak hakkında birbirlerinden davacı olan iki adam ona geldiler. Biri -İmriü'l-Kays b. Âbis el-Kindî- diğeri -Rabîa b. İbdân- hakkında 'ey Allah'ın Rasulü! Cahiliye devrinde bu adam benim arazimi gasp etti' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'delilin var mı?' diye sordu. O, 'bir delilim yok' diye cevap verdi. Hz. Peygamber (sav) 'öyleyse ötekinin yemini vardır' buyurdu. Adam 'o zaman benim arazimi alıp gider' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'senin bundan başka yapabileceğin bir şey yok' buyurdu. Adam yemin etmek için kalktığında Hz. Peygamber (sav) 'her kim başkasının arazisini haksız yere elinden alırsa gazabına uğrayarak Allah'ın huzuruna gelir' buyurdu."

İshak rivayetinde (diğer adamın ismini) Rabia b. Aydân olarak ifade etmiştir.

---

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 359, /77