حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى بَكْرٍ الْمُقَدَّمِىُّ حَدَّثَنَا يَحْيَى - وَهُوَ الْقَطَّانُ - عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ مَوْلَى أَسْمَاءَ قَالَ "قَالَتْ لِى أَسْمَاءُ وَهْىَ عِنْدَ دَارِ الْمُزْدَلِفَةِ هَلْ غَابَ الْقَمَرُ قُلْتُ لاَ. فَصَلَّتْ سَاعَةً ثُمَّ قَالَتْ يَا بُنَىَّ هَلْ غَابَ الْقَمَرُ قُلْتُ نَعَمْ. قَالَتِ ارْحَلْ بِى. فَارْتَحَلْنَا حَتَّى رَمَتِ الْجَمْرَةَ ثُمَّ صَلَّتْ فِى مَنْزِلِهَا فَقُلْتُ لَهَا أَىْ هَنْتَاهْ لَقَدْ غَلَّسْنَا. قَالَتْ كَلاَّ أَىْ بُنَىَّ إِنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَذِنَ لِلظُّعُنِ."

Bize Muhammed b. Ebu Bekir el-Mukaddemî, ona Yahya el-Kattan, ona İbn Cüreyc, ona Esma'nın azatlısı Abdullah şöyle rivayet etmiştir:

"Müzdelife iken Esma bana 'Ay battı mı?' diye sordu. Ben 'Hayır' cevabını verdim. Bunun üzerine bir müddet namaz kıldı. Sonra 'Yavrucuğum, ay battı mı?' diye (tekrar) sordu. Ben 'Evet' cevabını verdim. Esma 'Beni götür' dedi. Beraberce yola çıktık. Nihayet cemre taşlarını attı, sonra konakladığı yerde namaz kıldı. Ben kendisine 'Hanım Efendim biz alacakaranlıkta geldik' dedim. Esma (r.anha) 'Hayır, yavrucuğum, Peygamber (sav) kadınla­ra (bu hususta) izin verdi' dedi."

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Hac, 3122, /516