حَدَّثَنِى عَمْرُو بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ بُكَيْرِ بْنِ مُحَمَّدٍ النَّاقِدُ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ ابْنُ عُلَيَّةَ عَنْ سَعِيدٍ الْجُرَيْرِىِّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِى بَكْرَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ كُنَّا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ "أَلاَ أُنَبِّئُكُمْ بِأَكْبَرِ الْكَبَائِرِ - ثَلاَثًا - الإِشْرَاكُ بِاللَّهِ وَعُقُوقُ الْوَالِدَيْنِ وَشَهَادَةُ الزُّورِ أَوْ قَوْلُ الزُّورِ." وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مُتَّكِئًا فَجَلَسَ فَمَازَالَ يُكَرِّرُهَا حَتَّى قُلْنَا لَيْتَهُ سَكَتَ.

Bize Amr b. Muhammed b. Bükeyr b. Muhammed en-Nakıd, ona İsmail b. Uleyye, ona Said el-Cüreyrî, ona Abdurrahman b. Ebu Bekre, ona da babası (Ebu Bekre) şöyle rivayet etmiştir:

"Biz yanındayken, Rasulullah (sav) üç defa “size en büyük günahı söyleyeyim mi?” diye sordu, ardından “Allah'a şirk koşmak, ana babaya itaatsizlik, yalan yere şahitlik veya yalancılık” cevabını verdi. Rasulullah (sav) dayanmıştı. Doğrulup oturdu, ve bunu o kadar çok tekrarladı ki biz “keşke sükut buyursa” dedik."

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 259, /60