Öneri Formu
Hadis Id, No:
76644, HM027222
Hadis:
حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا زَمْعَةُ بْنُ صَالِحٍ قَالَ سَمِعْتُ ابْنَ شِهَابٍ يُحَدِّثُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ وَهْبِ بْنِ زَمْعَةَ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ
أَنَّ أَبَا بَكْرٍ خَرَجَ تَاجِرًا إِلَى بُصْرَى وَمَعَهُ نُعَيْمَانُ وَسُوَيْبِطُ بْنُ حَرْمَلَةَ وَكِلَاهُمَا بَدْرِيٌّ وَكَانَ سُوَيْبِطٌ عَلَى الزَّادِ فَجَاءَهُ نُعَيْمَانُ فَقَالَ أَطْعِمْنِي فَقَالَ لَا حَتَّى يَأْتِيَ أَبُو بَكْرٍ وَكَانَ نُعَيْمَانُ رَجُلًا مِضْحَاكًا مَزَّاحًا فَقَالَ لَأَغِيظَنَّكَ فَذَهَبَ إِلَى أُنَاسٍ جَلَبُوا ظَهْرًا فَقَالَ ابْتَاعُوا مِنِّي غُلَامًا عَرَبِيًّا فَارِهًا وَهُوَ ذُو لِسَانٍ وَلَعَلَّهُ يَقُولُ أَنَا حُرٌّ فَإِنْ كُنْتُمْ تَارِكِيهِ لِذَلِكَ فَدَعُونِي لَا تُفْسِدُوا عَلَيَّ غُلَامِي فَقَالُوا بَلْ نَبْتَاعُهُ مِنْكَ بِعَشْرِ قَلَائِصَ فَأَقْبَلَ بِهَا يَسُوقُهَا وَأَقْبَلَ بِالْقَوْمِ حَتَّى عَقَلَهَا ثُمَّ قَالَ لِلْقَوْمِ دُونَكُمْ هُوَ هَذَا فَجَاءَ الْقَوْمُ فَقَالُوا قَدْ اشْتَرَيْنَاكَ قَالَ سُوَيْبِطٌ هُوَ كَاذِبٌ أَنَا رَجُلٌ حُرٌّ فَقَالُوا قَدْ أَخْبَرَنَا خَبَرَكَ وَطَرَحُوا الْحَبْلَ فِي رَقَبَتِهِ فَذَهَبُوا بِهِ فَجَاءَ أَبُو بَكْرٍ فَأُخْبِرَ فَذَهَبَ هُوَ وَأَصْحَابٌ لَهُ فَرَدُّوا الْقَلَائِصَ وَأَخْذُوهُ فَضَحِكَ مِنْهَا النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَصْحَابُهُ حَوْلًا
Tercemesi:
Bize Ravh rivayet etti (ve şöyle dedi): Bize Za’me b. Sâlih rivayet etti ve şöyle dedi: İbn Şihâb’ı, Abdullah b. Zam’a’dan rivayet ederken işittim. Abdullah b. Zam’a, Ümmü Seleme’den naklettiğine göre Hz. Ebû Bekir, ticaret amacıyla Busra’ya gitmişti. Yanında Nuaymân ve Suveybıt b. Harmele de vardı. Her ikisi de Bedir’e katılmış kimselerdi. Suveybıt, azıklardan sorumluydu. Nuaymân onun yanına gelip yemek istemiş. O da Ebû Bekir gelmeden vermeyeceğini söylemişti. Nuaymân mizahı seven şakacı bir kimseyi. “Seni kızdırayım da gör” dedi ve orada bulunan bir topluluğun yanına uğradılar. Süveybıt onlara “Benim kölemi satın alır mısınız?” diye sordu. Onlar “Alırız” dediler. “İleri geri konuşan bir köledir. Size ben hürüm diyebilir. Eğer böyle dediği vakit onu bırakacaksanız, kölemi bana karşı kışkırtmayınız” dedi. “Böyle yapmayız. Onu senden satın almak istiyoruz” dediler. Onu on tane genç deveye satın aldılar. Sonra onun yanına gelip boynuna bir sarık veya ip taktılar. Nuaymân “Bu adam sizinle alay ediyor. Ben hürüm, köle değilim” dediyse de ona inanmadılar “Bize senin nasıl biri olduğunu anlattı” dediler. Onu da yanlarında götürdüler. Hz. Ebû Bekir gelince ona olanları anlattılar. O da hemen o insanların ardından gitti ve develeri geri verip Nuaymân’ı aldı. Hz. Peygamber’in (s.a.v.) yanına geldiklerinde ona olanları anlattılar. Hz. Peygamber ve ashabı onların bu anlattıklarına bir yıl boyunca güldüler.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Ümmü Seleme Zevcü'n-nebî 27222, 8/634
Senetler:
1. Ümmü Seleme Zevcü'n Nebi (Hind bt. Huzeyfe b. Muğire)
2. Abdullah b. Vehb el-Kuraşî (Abdullah b. Vehb b. Müslim)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Vehb Zem'a b. Salih el-Yemanî (Zem'a b. Salih)
5. Ebu Muhammed Ravh b. Ubade el-Kaysî (Ravh b. Ubade b. Alâ b. Hasan b. Amr b. Mersed)
Konular:
EĞLENCE KÜLTÜRÜ
Gülmek, Hz. Peygamber'in gülmesi
Şaka, şakalaşma