وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَابْنُ أَبِى عُمَرَ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ ح
وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبَّادٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ قَالَ - أَحْفَظُهُ كَمَا أَحْفَظُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ - الزُّهْرِىُّ عَنْ عَامِرِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَعْظَمُ الْمُسْلِمِينَ فِى الْمُسْلِمِينَ جُرْمًا مَنْ سَأَلَ عَنْ أَمْرٍ لَمْ يُحَرَّمْ فَحُرِّمَ عَلَى النَّاسِ مِنْ أَجْلِ مَسْأَلَتِهِ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ve İbn Ebu Ömer, o ikisine Süfyan b. Uyeyne, ona Zührî; (T)
Bize Muhammed b. Abbad, ona Süfyan, -bu rivayeti besmele gibi ezbere bilirim demiştir-, ona Zührî, ona Amir b. Sa'd, ona da babası (Sa'd b. Ebu Vakkas) rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:
"Bir Müslümanın Müslümanlara karşı en büyük kötülüğü, bir meseleyi sorması sebebiyle o meselenin insanlara haram kılınmasıdır."

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâil 6117, /987