حَدَّثَنَا زِيَادُ بْنُ الرَّبِيعِ حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ كَثِيرٍ الشَّامِيُّ مِنْ أَهْلِ فِلَسْطِينَ عَنْ امْرَأَةٍ مِنْهُمْ -يُقَالُ لَهَا فُسَيْلَةُ- قَالَتْ سَمِعْتُ أَبِي يَقُولُ سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَمِنْ الْعَصَبِيَّةِ أَنْ يُحِبَّ الرَّجُلُ قَوْمَهُ قَالَ لَا وَلَكِنْ مِنْ الْعَصَبِيَّةِ أَنْ يُعِينَ الرَّجُلُ قَوْمَهُ عَلَى الظُّلْمِ

Ziyad b. Rebi, Filistin halkından Abbad b. Kesir eş-Şami'den, o da kendi kavminden Füseyle adlı bir kadın'dan, Babası Vasile b. el-Eska'ın şöyle dediğini anlatmıştır: "Rasulullah'a: "Ya Rasulallah, kişinin kavmini sevmesi grupçuluk olur mu?" diye sormuştum da, şöyle cevap vermişti: "Hayır, grupçuluk kişinin kavmine zulüm konusunda yardım etmesidir."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Ka'b b. İyaz 17611, 5/927