حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم:
"إِذَا اسْتَفْتَحَ الصَّلاَةَ رَفَعَ يَدَيْهِ حَتَّى يُحَاذِىَ مَنْكِبَيْهِ وَإِذَا أَرَادَ أَنْ يَرْكَعَ وَبَعْدَ مَا يَرْفَعُ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ" - وَقَالَ سُفْيَانُ مَرَّةً وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ . وَأَكْثَرُ مَا كَانَ يَقُولُ وَبَعْدَ مَا يَرْفَعُ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ - وَلاَ يَرْفَعُ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ."

Bize Ahmed b. Muhammed b. Hanbel, ona Süfyan, ona ez-Zührî, ona Salim, ona da babası (İbn Ömer) şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah'ı (sav) namaza başladığında ellerini omuzlarına hizalayana dek kaldırırken gördüm. Rükûa gitmek istediğinde ve başını rükûdan kaldırdığında da (ellerini kaldırırdı). Süfyan, bir defasında başını kaldırdığında şeklinde rivayette bulunmuştur. (Ancak), sıklıkla rivayette bulunduğu lafız rükûdan başını kaldırdığında (ellerini kaldırır), iki secde arasında ise (ellerini) kaldırmazdı şeklindeydi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 117, /171