حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَدَاوُدُ بْنُ مِخْرَاقٍ الْفِرْيَابِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ: بِهَذَا الْحَدِيثِ بِإِسْنَادِهِ قَالَ:
" فَجَاءَتْ جَارِيَتَانِ مِنْ بَنِى عَبْدِ الْمُطَّلِبِ اقْتَتَلَتَا فَأَخَذَهُمَا - قَالَ عُثْمَانُ فَفَرَّعَ بَيْنَهُمَا وَقَالَ دَاوُدُ - فَنَزَعَ إِحْدَاهُمَا مِنَ الأُخْرَى فَمَا بَالَى ذَلِكَ."

Bize Osman b. Ebu Şeybe ve Davud b. Mihrak el-Firyabi, onlara Cerir, ona da Mansur; bu hadisi önceki isnad ile rivayet edip (İbn Abbas'ın) "Abdülmuttalib oğullarından iki kız didiştiler de Hz. Peygamber (sav) onları tutuverdi ifadesini zikretmiştir. (Ravi) Osman ise, aralarını ayırdı şeklinde aktarımda bulunmuştur. (Ravi) Davud da birini diğerinden ayırıp buna aldırış etmedi bilgisini kaydetmiştir."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 114, /170