حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ خَالِدٍ الدِّمَشْقِىُّ حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ عَيَّاشٍ حَدَّثَنَا أَبُو عُبَيْدَةَ الْوَلِيدُ بْنُ كَامِلٍ عَنِ الْمُهَلَّبِ بْنِ حُجْرٍ الْبَهْرَانِىِّ عَنْ ضُبَاعَةَ بِنْتِ الْمِقْدَادِ بْنِ الأَسْوَدِ عَنْ أَبِيهَا قَالَ:
"مَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّى إِلَى عُودٍ وَلاَ عَمُودٍ وَلاَ شَجَرَةٍ إِلاَّ جَعَلَهُ عَلَى حَاجِبِهِ الأَيْمَنِ أَوِ الأَيْسَرِ وَلاَ يَصْمُدُ لَهُ صَمْدًا."

Bize Mahmud b. Halid ed-Dımaşkî, ona Ali b. Ayyâş, ona Ebu Ubeyde Velid b. Kamil, ona Mühelleb b. Hucr el-Behranî, ona Zübâ'a bt. Mikdad b. Esved, ona da babası (Mikdad b. Esved) şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah'ı (sav), (namazda sütre edindiği) bir dala, direğe ve ağaca doğru namaz kılarken onları sağ kaşı (hizasına) ya da sol (kaşı hizasına) alıp doğrudan karşısına aldığını görmedim."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 106, /164