حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ - يَعْنِى ابْنَ زُرَيْعٍ - عَنْ عُمَرَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ حَفْصِ بْنِ عَاصِمٍ قَالَ مَرِضْتُ مَرَضًا فَجَاءَ ابْنُ عُمَرَ يَعُودُنِى قَالَ وَسَأَلْتُهُ عَنِ السُّبْحَةِ فِى السَّفَرِ فَقَالَ صَحِبْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى السَّفَرِ فَمَا رَأَيْتُهُ يُسَبِّحُ وَلَوْ كُنْتُ مُسَبِّحًا لأَتْمَمْتُ وَقَدْ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى "(لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ إِسْوَةٌ حَسَنَةٌ)"

Bize Kuteybe b. Said, ona Yezid b. Zürey, ona Ömer b. Muhammed, ona da Hafs b. Asım şöyle rivayet etmiştir:

Bir hastalığa yakalanmıştım. İbn Ömer beni ziyarete geldi, ben de ona yolculukta namazın sünnetlerini kılma konusunu sordum, şöyle cevap verdi: Ben Rasulullah (sav) ile birlikte yolculuk yaptım. Onun namazın sünnetlerini kıldığını görmedim. Eğer ben (yolculukta) namazın sünnetlerini kılacak olsaydım, farzı tam kılardım. Halbuki Yüce Allah "and olsun ki Rasulullah'ta sizin için güzel bir örnek vardır" (Ahzab, 21) buyurmuştur.

• Müslim Sahîh-i Müslim Salâtu'l-müsâfirîn ve Kasruhâ 1580, /272