وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَأَبُو كُرَيْبٍ قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ عَاصِمٍ عَنْ أَنَسٍ قَالَ:
سَأَلْتُهُ عَنِ الْقُنُوتِ؛ قَبْلَ الرُّكُوعِ أَوْ بَعْدَ الرُّكُوعِ. فَقَالَ: ’قَبْلَ الرُّكُوعِ.’ قَالَ: قُلْتُ: ’فَإِنَّ نَاسًا يَزْعُمُونَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَنَتَ بَعْدَ الرُّكُوعِ.’ فَقَالَ: "إِنَّمَا قَنَتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم شَهْرًا، يَدْعُو عَلَى أُنَاسٍ قَتَلُوا أُنَاسًا مِنْ أَصْحَابِهِ يُقَالُ لَهُمُ الْقُرَّاءُ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, o ikisine Ebu Muaviye, ona da Asım, Enes'ten naklederek şöyle demiştir:
Enes'e, 'kunût rükûdan önce mi yapılır yoksa sonra mı?' diye sordum. 'Rükûdan öncedir' cevabını verdi. (Ravi Asım anlatımını şöyle sürdürmüştür.) Yine ona: 'Bir takım kimseler Rasulullah'ın (sav) rükûdan sonra kunût yaptığını iddia ediyorlar' deyince, şöyle karşılık verdi: "Rasulullah (sav) bir ay boyunca kunût yaptı ve ashabından Kurrâ diye anılan bazı kimseleri öldürmüş olan insanlara (katillere) beddua etti."

• Müslim Sahîh-i Müslim Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1549, /266