حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ عَلِىٍّ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى عُبَيْدٍ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ قَالَ :
"كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّى الْمَغْرِبَ سَاعَةَ تَغْرُبُ الشَّمْسُ إِذَا غَابَ حَاجِبُهَا."

Bize Amr b. Ali, ona Safvân b. İsa, ona Yezid b. Ebu Ubeyd, ona da Seleme b. Ekva' şöyle rivayet etti:
"Hz. Peygamber, akşam namazını güneşin batıp üst kısmının kaybolduğu bir anda kılardı."

Açıklama: Rivayette kullanılan 'üst kısmının kaybolduğu an', aydınlığı olmasına rağmen güneşin şekil olarak görülmemesini ifade etmektedir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 6, /106