حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا ابْنُ عُلَيَّةَ عَنْ عُيَيْنَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى بَكْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "مَا مِنْ ذَنْبٍ أَجْدَرُ أَنْ يُعَجِّلَ اللَّهُ تَعَالَى لِصَاحِبِهِ الْعُقُوبَةَ فِى الدُّنْيَا - مَعَ مَا يَدَّخِرُ لَهُ فِى الآخِرَةِ - مِثْلُ الْبَغْىِ وَقَطِيعَةِ الرَّحِمِ."

Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona İbn Uleyye, ona Uyeyne b. Abdurrahman, ona babası (Abdurrahman b. Cevşen), ona da Ebu Bekre'nin naklettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:

"Zulüm ve akrabalık ilişkilerini kesmek dışında hiç bir günahın cezasını -Ahiretteki cezasına ek olarak-Allah bu dünyada vermek için acele etmez."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 51, /1114