حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ بَهْرَامَ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ الأَشْجَعِىُّ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ سُهَيْلِ بْنِ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ لَدَغَتْ عَقْرَبٌ رَجُلاً فَلَمْ يَنَمْ لَيْلَتَهُ فَقِيلَ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم إِنَّ فُلاَنًا لَدَغَتْهُ عَقْرَبٌ فَلَمْ يَنَمْ لَيْلَتَهُ . فَقَالَ « أَمَا إِنَّهُ لَوْ قَالَ حِينَ أَمْسَى أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ - مَا ضَرَّهُ لَدْغُ عَقْرَبٍ حَتَّى يُصْبِحَ » .

Bize İsmail b. Behram, ona Ubeydullah b. el-Eşcei, ona Süfyan, ona Süheyl b. Ebu Salih, ona babası (Ebu Salih), ona da Ebu Hureyre (ra) şöyle demiştir:

Akrep sokmasından dolayı bir adam gece sabah kadar uyuyamadı. Sonra Peygamber'e (sav) “falanca adamı bir akrep soktu da adam o gece uyuyamadı” denildi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:

"Eğer o adam akşamladığı zaman 'Yarattıklarının şerrinden Allah'ın mükemmel kelimelerine sığınırım' deseydi sabahlayıncaya kadar hiçbir akrebin sokması ona zarar vermeyecekti."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Tıb 35, /569