أَخْبَرَنَا يُوسُفُ بْنُ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا حَجَّاجٌ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ قَالَ أَخْبَرَنِى أَيُّوبُ بْنُ أَبِى تَمِيمَةَ أَنَّهُ سَمِعَ مُحَمَّدَ بْنَ سِيرِينَ يَقُولُ:
"كَانَتْ أُمُّ عَطِيَّةَ امْرَأَةٌ مِنَ الأَنْصَارِ قَدِمَتْ تُبَادِرُ ابْنًا لَهَا فَلَمْ تُدْرِكْهُ. حَدَّثَتْنَا قَالَتْ دَخَلَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم عَلَيْنَا وَنَحْنُ نَغْسِلُ ابْنَتَهُ فَقَالَ اغْسِلْنَهَا ثَلاَثًا أَوْ خَمْسًا أَوْ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ إِنْ رَأَيْتُنَّ بِمَاءٍ وَسِدْرٍ، وَاجْعَلْنَ فِى الآخِرَةِ كَافُورًا أَوْ شَيْئًا مِنْ كَافُورٍ، فَإِذَا فَرَغْتُنَّ فَآذِنَّنِى. فَلَمَّا فَرَغْنَا أَلْقَى إِلَيْنَا حَقْوَهُ وَقَالَ أَشْعِرْنَهَا إِيَّاهُ."
وَلَمْ يَزِدْ عَلَى ذَلِكَ. قَالَ لاَ أَدْرِى أَىُّ بَنَاتِهِ. قَالَ قُلْتُ مَا قَوْلُهُ أَشْعِرْنَهَا إِيَّاهُ أَتُؤَزَّرُ بِهِ؟ قَالَ لاَ أُرَاهُ إِلاَّ أَنْ يَقُولَ الْفُفْنَهَا فِيهِ.

Bize Yusuf b. Said, ona Haccâc, ona İbn Cüreyc, ona da Eyyûb b. Ebu Temîme, Muhammed b. Sîrîn'in şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"Ensâr'dan bir kadın olan Ümmü Atiyye, oğlunun (cenazesine) yetişmek maksadıyla aceleyle geldi ama yetişemedi. Bize rivayetle dedi ki: Kızının (cenazesini) yıkarken Nebî (sav) yanımıza geldi ve 'Onu üç, beş ya da uygun görürseniz yedi defa su ve sidr otu ile yıkayın. Sonuncu yıkamada suya kâfur ya da bir miktar kâfur katın. Bitirdikten sonra da beni haberdar edin' buyurdu. İşimizi bitirdiğimizde bize belden aşağısını örten izârını verdi ve 'Bunu da ona iç gömleği yapın' buyurdu."
İbn Sîrîn bu ifadelere başka bir şey ilave etmemiş ve 'Vefat edenin hangi kızı olduğunu bilemiyorum' demiştir. Ona 'Bunu mevtaya iç gömleği yapın' buyruğunun, ona izâr olarak mı giydirin anlamına geldiğini sorduğumda, (İbn Sîrîn) 'Kanaatimce 'Mevtayı bununla sarınız' demek istediğini söylemiştir.

• Nesâî Sünen-i Nesâî Cenâiz 1894, /2212