أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَعْدَانَ بْنِ عِيسَى بْنِ مَعْدَانَ قَالَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَعْيَنَ قَالَ حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ مُعَاوِيَةَ قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ عَنْ حُمَيْدِ بْنِ نَافِعٍ مَوْلَى الأَنْصَارِ عَنْ زَيْنَبَ بِنْتِ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ:
"أَنَّ امْرَأَةً مِنْ قُرَيْشٍ جَاءَتْ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَتْ إِنَّ ابْنَتِى تُوُفِّىَ عَنْهَا زَوْجُهَا، وَقَدْ خِفْتُ عَلَى عَيْنِهَا وَهِىَ تُرِيدُ الْكُحْلَ. فَقَالَ قَدْ كَانَتْ إِحْدَاكُنَّ تَرْمِى بِالْبَعْرَةِ عَلَى رَأْسِ الْحَوْلِ، وَإِنَّمَا هِىَ أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا. فَقُلْتُ لِزَيْنَبَ مَا رَأْسُ الْحَوْلِ، قَالَتْ كَانَتِ الْمَرْأَةُ فِى الْجَاهِلِيَّةِ إِذَا هَلَكَ زَوْجُهَا عَمَدَتْ إِلَى شَرِّ بَيْتٍ لَهَا فَجَلَسَتْ فِيهِ حَتَّى إِذَا مَرَّتْ بِهَا سَنَةٌ خَرَجَتْ فَرَمَتْ وَرَاءَهَا بِبَعْرَةٍ."

Bize Muhammed b. Ma'dân b. İsa b. Ma'dân, ona İbn A'yen, ona Züheyr b. Muâviye, ona Yahya b. Said, ona Ensâr'ın azatlılarından Humeyd b. Nâfi, ona da Ebu Seleme’nin kızı Zeynep, Ümmü Seleme'nin şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"Kureyşli bir kadın Rasulullah'a (sav) gelerek 'Kızımın kocası vefat etti. Gözlerinin zarar göreceğinden korkuyorum' dedi ve sürme kullanması için izin istedi. Rasulullah (sav) bunun üzerine 'Sizden biriniz (cahiliye döneminde yas tuttuğu) senenin sonunda bir tezek fırlatırdı (yani tam bir sene yas tutardı). Onun beklemesi gereken dört ay on günlük iddet süresi vardır' dedi ve (kızın sürme kullanmasına izin vermedi). Bunun üzerine ben (Humeyd) Zeynep'e 'Sene bitince ne demektir?' diye sordum. O da 'Cahiliye döneminde bir kadın kocası öldüğünde, evindeki en kötü odaya çekilip orada otururdu. Üzerinden bir sene geçince de dışarı çıkar ve arkasına bir tezek fırlatırdı. (Böylece yasını bitirirdi)' dedi."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Talak 67, /2321