حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبَّادٍ حَدَّثَنَا حَاتِمٌ - يَعْنِى ابْنَ إِسْمَاعِيلَ - عَنْ مُوسَى بْنِ عُقْبَةَ عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ وَنَافِعٍ مَوْلَى عَبْدِ اللَّهِ وَحَمْزَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ - رضى الله عنهما -:
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا اسْتَوَتْ بِهِ رَاحِلَتُهُ قَائِمَةً عِنْدَ مَسْجِدِ ذِى الْحُلَيْفَةِ أَهَلَّ فَقَالَ:
"لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ." قَالُوا وَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ - رضى الله عنهما - يَقُولُ هَذِهِ تَلْبِيَةُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم.
قَالَ نَافِعٌ كَانَ عَبْدُ اللَّهِ - رضى الله عنه - يَزِيدُ مَعَ هَذَا "لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ وَالْخَيْرُ بِيَدَيْكَ لَبَّيْكَ وَالرَّغْبَاءُ إِلَيْكَ وَالْعَمَلُ."

Bize Muhammed b. Abbâd, ona Hâtim b. İsmail, ona Musa b. Ukbe, ona Salim b. Abdullah b. Ömer, Abdullah'ın azadlısı Nafi ve Hamza b. Abdullah, on­lara da Abdullah b. Ömer (ra) rivayet ettiğine göre, Rasululullah (sav) Zülhuleyfe mescidinin yanında bineği kendisini kaldırarak doğrulttuğu vakit telbiye yapar ve şöyle derdi:
"Tekrar tekrar icabet sana Allahım, tekrar icabet sana! Senin hiçbir ortağın yoktur. Hiç şüphe yoktur ki hamd ve nimet ile mülk sana mahsustur. Senin hiçbir ortağın yoktur."
Onlar, "Abdullah b. Ömer (ra); 'Rasulullah'ın (sav) telbiyesi işte budur.' diyordu." demişlerdir.
Ayrıca Nafi': "Abdullah (ra) bu telbiye ile beraber şunu da ilave ederdi: 'Tekrar tekrar icabet sana, tekrar icabet sana! Hayır senin iki (kudret) elindedir. Tekrar icabet sana! Rağbet de sana, amel de sanadır.'" demiştir.

• Müslim Sahîh-i Müslim Hac, 2812, /466