حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبَّادٍ حَدَّثَنَا حَاتِمٌ - يَعْنِى ابْنَ إِسْمَاعِيلَ - عَنْ مُوسَى بْنِ عُقْبَةَ عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ وَنَافِعٍ مَوْلَى عَبْدِ اللَّهِ وَحَمْزَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ - رضى الله عنهما - أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا اسْتَوَتْ بِهِ رَاحِلَتُهُ قَائِمَةً عِنْدَ مَسْجِدِ ذِى الْحُلَيْفَةِ أَهَلَّ فَقَالَ
"لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ." قَالُوا وَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ - رضى الله عنهما - يَقُولُ هَذِهِ تَلْبِيَةُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم.
قَالَ نَافِعٌ كَانَ عَبْدُ اللَّهِ - رضى الله عنه - يَزِيدُ مَعَ هَذَا "لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ وَالْخَيْرُ بِيَدَيْكَ لَبَّيْكَ وَالرَّغْبَاءُ إِلَيْكَ وَالْعَمَلُ."

Bize Muhammed b. Abbâd, ona Hâtim b. İsmail, ona Musa b. Ukbe, ona Salim b. Abdullah b. Ömer ile Abdullah'ın azadlısı Nafi' ve Hamza b. Abdullah, on­lara da Abdullah b. Ömer'den (ra) şunu anlatmıştır: Rasulullah (sav) Zülhuleyfe mescidinin yanında hayvanı kendisini kaldırarak doğrulttuğu vakit telbiye yaptı ve "tekrar tekrar icabet sana Allahım, tekrar icabet sana! Senin hiçbir ortağın yoktur. Hiç şüphe yoktur ki hamd, nimet ve mülk sana mahsustur. Senin hiçbir ortağın yoktur" buyurdu.
Onlar, Abdullah b. Ömer'in (ra) "Rasulullah'ın (sav) telbiyesi işte budur." dediğini söylemişlerdir.
Nafi' demiş ki: Abdullah (ra) bu telbiye ile beraber şunu da ziyade ederdi: "Tekrar tekrar icabet sana, tekrar icabet sana! Hayır senin iki (kudret) elindedir. Rağbet de amel de ancak sanadır."

• Müslim Sahîh-i Müslim Hac, 2812, /466