حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ وَأَبُو أُسَامَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ إِنْ كُنَّا آلَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم لَنَمْكُثُ شَهْرًا مَا نُوقِدُ فِيهِ بِنَارٍ مَا هُوَ إِلاَّ التَّمْرُ وَالْمَاءُ . إِلاَّ أَنَّ ابْنَ نُمَيْرٍ قَالَ نَلْبَثُ شَهْرًا .

Bize Ebubekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. Nümeyr ve Ebu Üsame (Hammad b. Üsame), onlara Hişam b. Urve, ona da babası (Urve b. Zübeyr), Aişe’nin şöyle dediğini rivayet etti:
"Muhammed ailesi olarak biz, ateş yakmaksızın bir ay geçirirdik, (bu dönemde yiyeceğimiz) sadece su ve hurma olurdu.
[İbn Nümeyr, 'Nemküsü' yerine 'Nelbesü' fiilini kullanmıştır.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Zühd 10, /674