حَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا أَبُو هِلاَلٍ حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ هِلاَلٍ عَنْ أَبِى بُرْدَةَ عَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ قَالَ أَكَلْتُ ثُومًا فَأَتَيْتُ مُصَلَّى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَقَدْ سُبِقْتُ بِرَكْعَةٍ فَلَمَّا دَخَلْتُ الْمَسْجِدَ وَجَدَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم رِيحَ الثُّومِ فَلَمَّا قَضَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم صَلاَتَهُ قَالَ "مَنْ أَكَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ فَلاَ يَقْرَبْنَا حَتَّى يَذْهَبَ رِيحُهَا. أَوْ رِيحُهُ." فَلَمَّا قَضَيْتُ الصَّلاَةَ جِئْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَاللَّهِ لَتُعْطِيَنِّى يَدَكَ. قَالَ فَأَدْخَلْتُ يَدَهُ فِى كُمِّ قَمِيصِى إِلَى صَدْرِى فَإِذَا أَنَا مَعْصُوبُ الصَّدْرِ قَالَ "إِنَّ لَكَ عُذْرًا."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
27254, D003826
Hadis:
حَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا أَبُو هِلاَلٍ حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ هِلاَلٍ عَنْ أَبِى بُرْدَةَ عَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ قَالَ أَكَلْتُ ثُومًا فَأَتَيْتُ مُصَلَّى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَقَدْ سُبِقْتُ بِرَكْعَةٍ فَلَمَّا دَخَلْتُ الْمَسْجِدَ وَجَدَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم رِيحَ الثُّومِ فَلَمَّا قَضَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم صَلاَتَهُ قَالَ "مَنْ أَكَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ فَلاَ يَقْرَبْنَا حَتَّى يَذْهَبَ رِيحُهَا. أَوْ رِيحُهُ." فَلَمَّا قَضَيْتُ الصَّلاَةَ جِئْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَاللَّهِ لَتُعْطِيَنِّى يَدَكَ. قَالَ فَأَدْخَلْتُ يَدَهُ فِى كُمِّ قَمِيصِى إِلَى صَدْرِى فَإِذَا أَنَا مَعْصُوبُ الصَّدْرِ قَالَ "إِنَّ لَكَ عُذْرًا."
Tercemesi:
Bize Şeyban b. Ferruh, ona Ebu Hilal, ona Humeyd b. Hilal, ona Ebu Bürde el-Muğîra b. Şube'nin şöyle anlattığını rivayet etti: Bir gün sarımsak yiyip (namaz kılmak üzere) Peygamber'in (sav) mescidine gitmiştim. (İçeri girdiğimde) namazın ikinci rekatını kılıyorlardı (Bir rekâtı kaçırmıştım.) Mescide girince Hz. Peygamber (sav) yediğim sarımsağın kokusunu almış. Namazını bitirince "her kim şu (sarımsak ismi verilen) bitkiden yerse kokusu (kendisinden iyice) gidinceye kadar (mescidimize) yaklaşmasın," buyurdu. Namazımı tamamlayınca Efendimizin (sav) yanına varıp Ey Allah'ın Rasulü! Allah aşkına elini bana vereceksin dedim. (Elini lütfedip bana verdi, ben de) elini (tutup) yenimin arasından göğsüme götürdüm. Bir de ne görsün! Göğsüm sarılı idi. (Açlıktan sarılmış olduğunu anlayınca) "Senin özrün var," buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Et'ime 41, /878
Senetler:
1. Ebu Abdullah Muğîra b. Şube es-Sekafî (Mugîra b. Şube b. Ebu Amir b. Mesud b. Muattib)
2. Ebu Bürde b. Ebu Musa el-Eş'arî (Amir b. Abdullah b. Kays b. Süleym)
3. Ebu Nasr Humeyd b. Hilal el-Adevî (Humeyd b. Hilal b. Hubeyra)
4. Ebu Hilal Muhammed b. Süleym er-Rasibî (Muhammed b. Süleym)
5. Şeyban b. Ebu Şeybe el-Habati (Şeyban b. Ferruh)
Konular:
Adab, yeme - içme adabı
Mescid, kötü kokuları gidermek