أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَاشِمٍ الْبَعْلَبَكِّىُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ شُعَيْبِ بْنِ شَابُورٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْحَارِثِ قَالَ أَخْبَرَنِى أَبُو الزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرٍ قَالَ بَعَثَنِى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَأَتَيْتُهُ وَهُوَ يَسِيرُ مُشَرِّقًا أَوْ مُغَرِّبًا فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَأَشَارَ بِيَدِهِ ثُمَّ سَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَأَشَارَ بِيَدِهِ فَانْصَرَفْتُ فَنَادَانِى « يَا جَابِرُ » . فَنَادَانِى النَّاسُ يَا جَابِرُ . فَأَتَيْتُهُ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى سَلَّمْتُ عَلَيْكَ فَلَمْ تَرُدَّ عَلَىَّ . فَقَالَ « إِنِّى كُنْتُ أُصَلِّى » .

Bize Muhammed b. Hâşim el-Ba'lebekkî, ona Muhammed b. Şuayb b. Şâbûr, ona Amr b. el-Hâris, ona Ebu'z-Zübeyr rivayet ettiğine göre Câbir (ra) şöyle demiştir: Hz. Peygamber (sav) beni bir gün bir iş için göndermişti. Geri geldiğimde doğuya veya batıya doğru (binek üzerinde) gidiyordu. Ona selam verdim. Eliyle işaret etti. Sonra tekrar selam vardim. Tekrar eliyle işaret etti. Ben de oradan ayrıldım. Sonrasında Allah Resulü, "Câbir!" diye seslendi. İnsanlar da "Câbir!" diye seslendiler. Onun yanına geldim ve "Ey Allah'ın resulü! Sana selam verdim ama selamımı almadın" dedim. "Namaz kılıyordum" buyurdu.

• Nesâî Sünen-i Nesâî Sehv 6, /2164