حَدَّثَنَا عَبْدَانُ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنَا أَبُو حَيَّانَ التَّيْمِىُّ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ - رضى الله عنهما - قَالَ سَأَلَتْ أُمِّى أَبِى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ لِى مِنْ مَالِهِ ، ثُمَّ بَدَا لَهُ فَوَهَبَهَا لِى فَقَالَتْ لاَ أَرْضَى حَتَّى تُشْهِدَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم . فَأَخَذَ بِيَدِى وَأَنَا غُلاَمٌ ، فَأَتَى بِىَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ إِنَّ أُمَّهُ بِنْتَ رَوَاحَةَ سَأَلَتْنِى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ لِهَذَا ، قَالَ:
" أَلَكَ وَلَدٌ سِوَاهُ " قَالَ' نَعَمْ' . قَالَ فَأُرَاهُ قَالَ:
" لاَ تُشْهِدْنِى عَلَى جَوْرٍ"
وَقَالَ أَبُو حَرِيزٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ " لاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ "

Bize Abdan, ona Abdullah, ona Ebu Hayyan et-Temîmî, ona eş-Şa'bî, ona da Numan b. Beşir (r.anhuma) şöyle nakletmiştir:

"Annem (Amre bt. Revaha) babamdan malından bana biraz hibe yapmasını talep etmişti. Babama bu uygun geldi ve bana malından bağışta bulundu. Annem, 'Hz. Peygamber'i (sav) şahit tutmazsan bunu kabul etmem', buyurdu. Ben o zaman çocuktum, babam elimden tutup beni Hz. Peygamber'e (sav) getirdi ve 'bu çocuğun annesi olan Amre bt. Revaha bu oğluma bazı şeyler bağışlamamı talep etti' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'senin bundan başka çocuğun var mı?' buyurdu. (Babası) evet deyince -sanıyorum- Hz. Peygamber (sav) 'Beni haksızlığa şahit tutma' buyurdu."

Ebu Hariz'in Şa'bi'den rivayetinde, "ben haksızlığa şahit olmam" ifadesi yer almaktadır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Şehâdât 9, 1/717