أَخْبَرَنِى مُحَمَّدُ بْنُ قُدَامَةَ قَالَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ مَنْصُورٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ قَالَ:
" بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أَزِلَّ أَوْ أَضِلَّ أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَىَّ "

Bize Muhammed b. Kudâme, ona Cerir (b. Abdülhamid), ona Mansur (b. Mu'temir), ona Şa'bî (Amir b. Şerâhil), ona da Ümmü Seleme (Hind bt. Huzeyfe) şöyle demiştir: Rasulullah (sav) evden çıkarken şöyle dua ederdi:
"Bismillah (Allah'ın adıyla) başlarım. Rabbim! Alçalmaktan, sapmaktan, zulmetmekten, zulme uğramaktan, cahilce davranmaktan ve bana cahilce davranılmasından sana sığınırım."

• Nesâî Sünen-i Nesâî İstiâze 30, /2439