حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ سُفْيَانَ حَدَّثَنِى أَبُو إِسْحَاقَ عَنْ نَاجِيَةَ بْنِ كَعْبٍ عَنْ عَلِىٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ:
"قُلْتُ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم إِنَّ عَمَّكَ الشَّيْخَ الضَّالَّ قَدْ مَاتَ. قَالَ اذْهَبْ فَوَارِ أَبَاكَ، ثُمَّ لاَ تُحْدِثَنَّ شَيْئًا حَتَّى تَأْتِيَنِى. فَذَهَبْتُ فَوَارَيْتُهُ وَجِئْتُهُ فَأَمَرَنِى فَاغْتَسَلْتُ وَدَعَا لِى."

Bize Müsedded, ona Yahya, ona Süfyan, ona Ebu İshak, ona da Naciye b. Ka'b, Ali'nin (as) şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"Nebi'ye (sav) 'Senin o yaşlı ve dalâletteki amcan öldü' dediğimde, 'Git, babanı göm. Sonra da yanıma gelinceye kadar hiçbir şey yapma' buyurdu. Ben de gidip onu gömdüm ve yanına geldim. Yıkanmamı söyledi ve benim için dua etti."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Cenâiz 70, /750