حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رُمْحِ بْنِ الْمُهَاجِرِ أَخْبَرَنَا اللَّيْثُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أُمِّ قَيْسٍ بِنْتِ مِحْصَنٍ:
"أَنَّهَا أَتَتْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِابْنٍ لَهَا لَمْ يَأْكُلِ الطَّعَامَ فَوَضَعَتْهُ فِى حِجْرِهِ فَبَالَ - قَالَ - فَلَمْ يَزِدْ عَلَى أَنْ نَضَحَ بِالْمَاءِ."

Bize Muhammed b. Rumh b. Muhacir, ona Leys, ona İbn Şihâb, ona Ubeydullah b. Abdullah, ona da Ümmü Kays bt. Mihsan şöyle rivayet etmiştir:
"Henüz yemek yemeyen bir oğlan ço­cuğunu getirerek Rasulullah'ın (sav) kucağına oturtmuştum. Çocuk çişini yaptı; ancak Rasulullah (sav) bevlin üzerine sadece su serpti, başka bir şey yapmadı."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 665, /134