وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَمْرٌو النَّاقِدُ وَزُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ قَالُوا حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ (ح)
وَحَدَّثَنِيهِ مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنِ ابْنِ الْمُسَيَّبِ كِلاَهُمَا عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِمِثْلِهِ.

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ile Amr en-Nâkid ve Züheyr b. Harb, onlara Süfyan b. Uyeyne, ona Zührî, ona Ebu Seleme; (T)
Bize Muhammed b. Râfi, ona Abdürrezzâk, ona Ma'mer, ona Zührî, ona İbn Müseyyeb, onlara da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'den (sav) bu hadisin benzerini rivayet etmişler.

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 645, /131