حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنِ الْحَكَمِ عَنِ ابْنِ أَبِى لَيْلَى قَالَ كَانَ حُذَيْفَةُ بِالْمَدَايِنِ فَاسْتَسْقَى ، فَأَتَاهُ دِهْقَانٌ بِمَاءٍ فِى إِنَاءٍ مِنْ فِضَّةٍ فَرَمَاهُ بِهِ وَقَالَ إِنِّى لَمْ أَرْمِهِ إِلاَّ أَنِّى نَهَيْتُهُ فَلَمْ يَنْتَهِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « الذَّهَبُ وَالْفِضَّةُ وَالْحَرِيرُ وَالدِّيبَاجُ هِىَ لَهُمْ فِى الدُّنْيَا ، وَلَكُمْ فِى الآخِرَةِ » .

Bize Süleyman b. Harb, ona Şu'be, ona Hakem, ona da İbn Ebu Leylâ şöyle demiştir:

"Huzeyfe Medâin şehrinde iken, içmek için su istedi. Şehrin yöneticisi, ona gümüş bir kap içinde su getirdi. Huzeyfe bardağı alıp ona fırlattı ve şöyle dedi: Ben bunu fırlattım, çünkü gümüş bardakla su vermeyi yasaklamıştım, ama o, hala bundan vazgeçmedi. Rasulullah (sav) “Altın, gümüş, ipek, atlas, bunlar bu dünyada onların (Müslüman olmayanların) ziyneti, ahirette ise sizin” buyurmuştur."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Libâs 25, 2/467