حَدَّثَنِى الْحُسَيْنُ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا مَرْوَانُ بْنُ شُجَاعٍ حَدَّثَنَا سَالِمٌ الأَفْطَسُ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ: "الشِّفَاءُ فِى ثَلاَثَةٍ شَرْبَةِ عَسَلٍ ، وَشَرْطَةِ مِحْجَمٍ ، وَكَيَّةِ نَارٍ ، وَأَنْهَى أُمَّتِى عَنِ الْكَىِّ " رَفَعَ الْحَدِيثَ وَرَوَاهُ الْقُمِّىُّ عَنْ لَيْثٍ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ "النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فِى الْعَسَلِ وَالْحَجْمِ."

Bize Hüseyin, ona Ahmed b. Meni, ona Mervân b. Şucâ, ona Sâlim el-Eftas, ona Saîd b. Cübeyr, ona da İbn Abbâs şöyle demiştir:

"Şifa şu üç şeydedir: Bal şerbeti, hacamat, ateşle dağlama. Fakat ben üm­metime ateşle dağlamayı yasakladım."

İbn Abbâs bu hadisi merfu olarak (Hz. Peygamber'e (sav) dayandırarak) şöyle nakletmiştir: Bize el-Kummî, ona Leys, ona Mücahid, ona da İbn Abbâs'ın rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu:

"Şifa, balda ve hacamattadır."

---

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tıb 3, 2/441