حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ عَبَّادٍ الْمُهَلَّبِىُّ عَنْ أَبِى جَمْرَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَدِمَ وَفْدُ عَبْدِ الْقَيْسِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالُوا : إِنَّا هَذَا الْحَىَّ مِنْ رَبِيعَةَ وَلَسْنَا نَصِلُ إِلَيْكَ إِلاَّ فِى أَشْهُرِ الْحَرَامِ فَمُرْنَا بِشَىْءٍ نَأْخُذُهُ عَنْكَ وَنَدْعُو إِلَيْهِ مَنْ وَرَاءَنَا . فَقَالَ « آمُرُكُمْ بِأَرْبَعٍ : الإِيمَانِ بِاللَّهِ ثُمَّ فَسَّرَهَا لَهُمْ شَهَادَةَ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنِّى رَسُولُ اللَّهِ وَإِقَامَ الصَّلاَةِ وَإِيتَاءَ الزَّكَاةِ وَأَنْ تُؤَدُّوا خُمْسَ مَا غَنِمْتُمْ » . حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ أَبِى جَمْرَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِثْلَهُ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ وَأَبُو جَمْرَةَ الضُّبَعِىُّ اسْمُهُ نَصْرُ بْنُ عِمْرَانَ . وَقَدْ رَوَاهُ شُعْبَةُ عَنْ أَبِى جَمْرَةَ أَيْضًا وَزَادَ فِيهِ أَتَدْرُونَ مَا الإِيمَانُ ؟ شَهَادَةُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنِّى رَسُولُ اللَّهِ وَذَكَرَ الْحَدِيثَ . سَمِعْتُ قُتَيْبَةَ بْنَ سَعِيدٍ يَقُولُ مَا رَأَيْتُ مِثْلَ هَؤُلاَءِ الأَشْرَافِ الأَرْبَعَةِ : مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ وَاللَّيْثِ بْنِ سَعْدٍ وَعَبَّادِ بْنِ عَبَّادٍ الْمُهَلَّبِىِّ وَعَبْدِ الْوَهَّابِ الثَّقَفِىِّ . قَالَ قُتَيْبَةُ كُنَّا نَرْضَى أَنْ نَرْجِعَ مِنْ عِنْدِ عَبَّادٍ كُلَّ يَوْمٍ بِحَدِيثَيْنِ وَعَبَّادُ بْنُ عَبَّادٍ هُوَ مِنْ وَلَدِ الْمُهَلَّبِ بْنِ أَبِى صُفْرَةَ .

Bize Kuteybe, ona Abbâd b. Abbâd el-Mühellebî, ona Ebu Cemre, ona da İbn Abbas’ın şöyle demiştir:

"Abdulkays heyeti Rasulullah’a (sav) geldi ve 'Biz Rabia kabilesinin şu boyu olarak seninle ancak haram aylarda görüşebiliyoruz. Bize bir şey emret ki onu senden öğrenip arkamızda olanları da ona davet edelim' dediler. Bunun üzerine Rasul-i Ekrem (sav) şöyle buyurdu: 'Dört şeyi size emrederim: Öncelikle Allah’a iman' buyurdu ve Allah’a imanı 'İman, Allah’tan başka ilah olmadığına, benim de Allah’ın kulu elçisi olduğuma şehâdet edip, namaz kılmak, zekat vermek ve ganimet olarak ele geçirdiğiniz şeylerden beşte birini vermektir' diye tarif etti."

Bize Kuteybe, ona Hammad b. Zeyd, ona Ebu Cemre ona da İbn Abbas bu hadisin bir benzerini bize aktarmıştır. Ebu İsa der ki: Bu hasen -sahih bir hadistir. Ebu Cemre ed-Dubaî'nin adı Nasr b. İmrân'dır. Bu hadisi Şu'be de Ebu Cemre'den rivayet etmiştir. Onun rivayetinde "İman nedir, bilir misiniz? (أَتَدْرُونَ مَا الإِيمَانُ) eklemesi vardır. Kuteybe b. Saîd der ki: Şeref ve vakar bakımından bu dört zat gibisini görmedim: Mâlik b. Enes, Leys b. Saʿd, Abbâd b. Abbâd el-Mühellebî ve Abdülvehhâb es-Sekafî. Ḳuteybe der ki: Biz, Abbâd’ın yanından her gün iki hadisle dönebilmeyi yeterli görürdük. (Ebu İsa der ki: Abbâd b. Abbâd, el-Mühelleb b. Ebu Sufra’nın soyundandır.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî İmân 5, 5/8