أَخْبَرَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ بْنُ بِشْرَانَ أَخْبَرَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُحَمَّدٍ الصَّفَّارُ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ عَنْ مَعْمَرٍ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ عَطَاءٍ قَالَ : دُعِىَ ابْنُ عَبَّاسٍ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمَا إِلَى طَعَامٍ وَهُوَ يُعَالِجُ أَمْرَ السِّقَايَةِ فَقَالَ لِلْقَوْمِ : قُومُوا إِلَى أَخِيكُمْ أَوْ أَجِيبُوا أَخَاكُمْ فَاقْرَءُوا عَلَيْهِ السَّلاَمَ وَأَخْبِرُوهُ أَنِّى مَشْغُولٌ.

Açıklama: Sikâye: hacılara su dağıtma hizmeti anlamına gelmektedir. Hz. İbrahim zamanından beri hacılar Allah'ın misafiri kabul edilmiş, Cahiliyye döneminde Kusay b. Kilâb hacılara yemek ve su ikram işini kurumsallaştırmıştı. Bu görev sonraları Abdulmuttalib'ten, oğlu Ebû Talib'e ondan kardeşi Hz. Abbas'a ondan da oğlu Abdullah b. Abbas'a geçmiş ve onun soyu tarafından devam ettirilmiştir (geniş bilgi için bk. Mustafa Sabri Küçükaşçı, "Sikâye" DİA, XXXVII, 177-178).

• Beyhakî Sünen-i Kebir Sadak 14654, 15/12