حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نُمَيْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ الأَحْمَرُ عَنْ عَمْرِو بْنِ قَيْسٍ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنْ صِلَةَ قَالَ :
"كُنَّا عِنْدَ عَمَّارٍ فِى الْيَوْمِ الَّذِى يُشَكُّ فِيهِ فَأُتِىَ بِشَاةٍ فَتَنَحَّى بَعْضُ الْقَوْمِ فَقَالَ عَمَّارٌ مَنْ صَامَ هَذَا الْيَوْمَ فَقَدْ عَصَى أَبَا الْقَاسِمِ صلى الله عليه وسلم."

Bize Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr, ona Ebu Halid el-Ahmer, ona Amr b. Kays, ona Ebu İshak, ona da Sıla şöyle rivayet etmiştir:
"(Ramazan'ın girip girmediğine dair) şüphe edilen günde Ammar'ın yanındaydık. (Derken, yemek için) kuzu getirildi. Topluluktan bazıları kenara çekildiler de Ammar, bugün oruç tutan Ebu Kasım'a (sav) isyan etmiştir! dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Savm 10, /544