حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِى أَخِى عَنْ سُلَيْمَانَ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ - رضى الله عنهما - كَانَ يَرْمِى الْجَمْرَةَ الدُّنْيَا بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ ، ثُمَّ يُكَبِّرُ عَلَى إِثْرِ كُلِّ حَصَاةٍ ، ثُمَّ يَتَقَدَّمُ فَيُسْهِلُ ، فَيَقُومُ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ قِيَامًا طَوِيلاً ، فَيَدْعُو وَيَرْفَعُ يَدَيْهِ ، ثُمَّ يَرْمِى الْجَمْرَةَ الْوُسْطَى كَذَلِكَ ، فَيَأْخُذُ ذَاتَ الشِّمَالِ فَيُسْهِلُ ، وَيَقُومُ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ قِيَامًا طَوِيلاً ، فَيَدْعُو وَيَرْفَعُ يَدَيْهِ ، ثُمَّ يَرْمِى الْجَمْرَةَ ذَاتَ الْعَقَبَةِ مِنْ بَطْنِ الْوَادِى ، وَلاَ يَقِفُ عِنْدَهَا ، وَيَقُولُ هَكَذَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَفْعَلُ .

Bize İsmail b. Abdullah, ona kardeşi (Abdülhamid b. Ebu Üveys), ona Süleyman, ona Yunus, b. Yezid, ona İbn Şihab, ona da Salim b. Abdullah şöyle demiştir:

"Abdullah b. Ömer (r.anhüma) birinci cemrede yedi çakıl taşı atar ve her atışından sonra 'Allâhu Ekber' diyerek tekbir getirirdi. Sonra ilerleyip, vadinin ortasındaki düzlüğe girer, orada kıbleye yö­nelerek uzunca bir süre ayakta bekler, ellerini kaldırıp dua eder, sonra da orta cemreye yine aynı şekilde taş atıp ardından vadinin kuzey tarafına doğru düzlüğe inerek yine kıbleye yö­nelir ve uzunca bekleyip dua ederdi. En sonunda Akabe cemresine gelip, vadinin içinden ona da taş atar, ancak orada beklemez ve 'Ben, Peygamber'i (sav) işte böyle yaparken gördüm' derdi."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 141, 1/534